Z tysięcy znakomitych win hiszpańskich wybrałem, oczywiście, katalońskie z przeorowej apelacji (priorat znaczy należący do przeora). Tak smakowa doczesność styka się z kościelną wiecznością i kataloński rogaty charakter ubiera w hiszpańskie sukienki. Nagradzanych win hiszpańskich jest mnóstwo, mógłbym zaprezentować, chociażby, Vega Sicilia, wolę jednak poruszać się wśród pomników skromniejszych, a poza tym wybrałem, to wybrałem. I już. Ciągle jest to tort za grubą szybą cukierni. Zresztą, jeśli konsumowanie ulotności smaku jest tylko anihilacją wartości, to co w końcu ma wartość? Idąc dalej: liczy się tylko stan mój wywołany a to słodyczą, a to kwaśnym owocem, które odchodzą w niebyt, kiedy je wypijam, czyli odchodzenie jest warunkiem błogostanu.
Taki ulotny charakter materii w naturalny sposób skłania do dystansu. Stąd tylko krok do wniosku, iż nie ma żadnego znaczenia, czy flaszka przebywa na Panteonie, czy też na półkach marketu. W końcu liczy się tylko jej umieranie w moich ustach, z którego to umierania rodzi się euforia, mniej lub bardziej nadająca do opisu. Dlatego, Szanowny Czytelniku, traktuj pobłażliwie moje wycieczki na wyżyny nagradzanych trunków i wiedz, że tak samo smakowałyby mi one, jak smakują proste kadarki, czy melniki. W końcu, w skali opisu przeżyć nie ma specjalnych epitetów przeznaczonych dla win pomnikowych. Taka sama odnosi się do nich równowaga, czy koncentracja, słodycz, czy kwasowość, a jedynym wzmocnieniem jest zawsze i wyłącznie cena. Czyli wartość, a więc wzorzec, do którego mielibyśmy wszyscy zdążać, tak konkretnie opisany w komentarzu Piotra, który doradza, po prostu, zaoszczędzić po to, aby się nacieszyć.
Co pisze o tym winie producent?
„Fermentacja winogron w beczkach drewnianych o pojemności 225 i 500 litrów i zbiornikach ze stali nierdzewnej o pojemności 1000 i 2500 litrów. Pre-fermentacyjna zimna maceracja przez 3 dni, fermentacja w kontrolowanej temperaturze od 25 do 29ºC przez 17-19 dni z codziennym pigeage i stopniowym remontage. Maceracja po fermentacji trwa 12 dni, potem następuje delikatne wyciskanie. Fermentacja malolaktyczna odbywa się w 50% w zbiornikach ze stali nierdzewnej i 50% w beczkach. Wino leżakuje w nowych beczkach z francuskiego dębu. W ciągu 16 miesięcy starzenia przeprowadza się jeden obciąg.”
Alkohol: 15,5% / Kwasowość całkowita: 5,2 g/l / cukry: 0,40 g/l
„Suknia koloru ciemnej wiśni z kołnierzem z granatu, o średniej przejrzystości, z obfitymi łzami. W nosie dobra intensywność, czyste nuty porzeczki i cedru, w tle tosty i czarne owoce. W ustach mocne ciało, dobra kwasowość, zrównoważone, z tłem tostowym i z aksamitnymi garbnikami. Alkohol nie jest w ogóle zauważalny.
Posmak długi.”
Oceny
Guía Peñín 95/100
Guia Vins de Catalunya 9,56/10
Guía Intervinos 94/100
Guía Gourmets 92/100
Co o tym winie piszą inni?
W Polsce o winie tym można poczytać tutaj, oraz tutaj. Pisze o nim też Hiszpania.portal.pl. O tym i innych winach z Celler Vall Llach można znaleźć informacje w Wine-searcher.
Porrera Vi de la Vila de Vall Llach Priorat Denominació d’Origen Qualificada, rocznik 2014, butelka (0,75), można je kupić tutaj i tutaj (czerwone wytrawne, szczepy: carinyena 77%, garnatxa 23%. Produkowane i butelkowane przez Celler Vall Llach – Katalonia/Hiszpania.
Współwłaścicielem Celler Vall Llach jest Lluís Llac, którego pieśń L’Estaca (Pal) rozpoznawalna jest w Polsce dzięki napisanym przez Jacka Kaczmarskiego Murom, pieśni do tej samej melodii, inspirowanej przez L’Estaca.
Deja un comentario