Rozważania wielce intelektualne o tym, które z nich lepszym jest: Ribera del Duero, czy Rioja znajdują zawsze początek i koniec w najważniejszym szczepie hiszpańskim: w tempranillo (a koala właśnie go ochrzcił „wcześniaczkiem”). W Hiszpanii jest to szczep dopuszczony w 38 apelacjach (z czego w 14 apelacjach jako szczep wiodący), czyli w: Alella, Alicante, Almansa, Ampurdá-Costa Brava, Binissalem-Mallorca, Bullas, Calatayud, Campo de Borja, Cariñena, Cataluña, Cigales, Conca de Barberá, Costers del Segre, Jumilla, La Mancha, Manchuela, Méntrida, Navarra, Penedés, Pla de Bages, Pla i Llevant, Ribeiro, Ribera del Duero, Ribera del Guadiana, Ribera del Júcar, Rioja, Rueda, Sierra de Málaga, Somontano, Tarragona, Terra Alta, Toro, Utiel-Requena,Valdeorras, Valdepeñas, Valencia, Vinos de Madrid, Yecla. Jak więc widać koali życia nie starczy, by wszystkie te apelacje poznać i zrozumieć oswajając, chociażby po łebkach, różnorodność tempranillo. A może lepszym byłoby Toro, Valdepeñas, czy Penedés?
Czy taki wyścig ma sens? Każda apelacja jest inna. Preferencje tworzą się w nas w praktyce, co to czyni mistrzów, same zaś rozważania przypominają kłapanie dziobem pewnego znanego ogólnie prezesa.
Moje pierwsze spotkania z tempranillo utonęły w beczce niepamięci. Pamiętam tylko oschłość, taniczną wytrawność i dużo drewnianej perfumy. Na szczęście pojawiły się potem także wina młode, dojrzewające bez beczki, z dużym owocem i soczyste, które moje hiszpańskie smaki uratowały, chyba na szczęście, dla potomności. Rozróżniam je stosując skale muzyczne, chociaż można również dopasować wrażenia smakowe do kolorów, jak to się robi przy zgłoskach. Powtarzam, więc, że Ribera del Duero molowym dla mnie jest winem i melancholijnym, natomiast Rioja stanowczym i durowym. W ogóle w odczuciu w Polsce powszechnym tempranillo kojarzy się przede wszystkim z Rioją i sporo wody w rzece Oja musi upłynąć, a także setki miłośników hiszpańskiego wina przez lata całe pijących edukować naród winny muszą, by bogactwo hiszpańskiej enologii wryło się w naszą świadomość jak Modlitwa Pańska. Odsyłam, przy okazji, znających angielski do znakomitych uwag o tempranillo pióra Jancis Robinson (tutaj), dziękując rozwojowi, gugielnicy i powszechności sieci, iż tak łatwo do wiedzy wszelkiej można odesłać.
Doskonałym przykładem młodego tempranillo z dużym owocem i soczystą świeżością jest zadające kłam powszechnym opiniom o winach z Rioja Alta, a proponowane teraz przeze mnie Sonsierra Selección Rioja D.O.C. 2015.
Proszę zwrócić szczególną uwagę na bardzo charakterystyczny dla tempranillo skórzano– tabaczny aromat, tak znakomicie opisany przez Jancis Robinson i na to, że mimo młodości posiadło to wino znakomitą koncentrację i krągłość. Biorąc pod uwagę, również, stosunek jakości do ceny, stwierdzam, iż warto nazwać Sonsierrę Selección winem znakomitym ( a nie stwierdzam tego kierowany jakąkolwiek szczególną sympatią).
Sonsierra Selección Tempranillo Rioja Denominación de Origen Calificada, rocznik 2015, w cenie 24,50 PLN za butelkę (0,75), otrzymane do degustacji od firmy ViniTeranio (czerwone, wytrawne, szczepy: tempranillo). Wino produkowane i butelkowane przez spółdzielnię Bodegas Sonsierra – Rioja Alta – Hiszpania. Ocena: 92/100 (znakomite).